Baş kahramanımız tatlı bir amca. Tatlı olduğu kadar komik, hemde cimri.
Çevresinde gelişen her olayı parasal geri dönüşe göre organize ediyor. Tabi gönül işlerinde de geri durmuyor. Hatta oğlunun yanık olduğu kıza yürüyecek kadar uçmuş vaziyette.
Cimri, okuduğum ilk tiyatro metni oldu benim. Bu tür eserlere genelde soğuk baksamda, acayip keyifle okuduğumu itiraf etmeliyim. Özellikle cimri ihtiyarın sinirlenmesi, kitabı okurken zaman zaman kahkaha atmama bile sebep oldu. :)
