Kayıp Tanrılar Ülkesi - Ahmet Ümit

 

" Baba olmayı beceremeyenler tanrı olmayı da beceremezler. Ve onlar her türlü vahşeti ve aşağılanmayı hak ederler. "

Kitap, kendini Zeus zanneden bir manyağın, kendi tasarladığı mitolojik sahnelerin önünde mitolojik kahramanların zamanında rakiplerini öldürdüğü gibi, kurbanlarını öldürmesi ile sürüp gidiyor. Konu buraya kadar tamam. Ama konu içinde konular ve bazı mitolojik bilgiler farklı bakış açılarına kapı aralıyor.

Zamanında ülkemizde inşaa edilen ( Bergama )  ve tanrılara kurban verilen Zeus Altarı'nın, dönemin Almanya yönetiminin bastırması sonucu, Osmanlı zamanında parça parça sökülerek Almanya Berlin'e taşınması benim bu güne kadar bilmediğim bir konuydu. Cumhuriyet dönemine sürekli çakan kesim, acaba ülkemizin milli ve yerli serveti olan böyle bir eserin, dönemin  Osmanlı yönetiminin yol vermesi ile Almanya'ya taşınmasına ne diyeceğini merak ettim açıkcası.

Nazi fanatiklerinin de kitapta anlatıldığı üzere, devlet içerisinden kollandığı, desteklendiğini duymakta beni ürpertti.  Acaba dedim bu Nazi sempatizanı kesim ufak ufak Almanya içinde paralel şekilde örgütleniyor mu?

" Fırtınalar öfkemdir, şimşekler kükreyişim, yıldırımlar mızraklarım. Bundan böyle tanrıların, titanların, devlerin ve insanların kralı benim" 

Kitap içinde  sürekli mitolojik anlatılara yer verilmiş. Çokta iyi olmuş, çünkü mitolojiye meraklı olan ben, bu tip anlatımlar ile baya bir doyuma uğradım. 

Zeusun babası Kronos, babası olan, yani Zeus'un dedesi Uranos'u  öldürmüş. Amacı tahta geçmekmiş. Gene bu acayip zincirleme kehanete  görede Kronos'u, çocuklarında biri devirerek tahta geçecekmiş. Bunu duyan Kronos, doğan bütün çocuklarını yemiş. Fakat Zeus'u bir şekilde saklamışlar. Zeus ortaya çıkar babasının karnını yarıp kardeşlerini serbest bırakır. Sonra büyük savaş olur, Zeus ve saz ekibi hepsini yener ve görev dağılımı yapar. abilerinden birini denizlerin hakimi yapar. ( Poseidon ) . 

Yer altı dünyası yada ölülerin ülkesini diğer abi Hades'e bırakır. Kendisi de gökyüzünün hakimiyetini alarak Olimpos'ta ki sarayına çekilir. 

En sonunda konu günümüze döner. Cinayet aydınlatılır ve kitap biter. Genel olarak beğendim. Akıcı ve sürükleyici. Yazarın diğer kitaplarından okumaya devam edeceğim. 

Tokatlı Kanyonu Safranbolu

 

Burası Safranbolu'ya 6.5 km mesafede. Biraz yokuş tırmanıp ters yöne dönüyorsunuz. Kanyonun tam girişinde vadiyi tepeden gösteren cam teras var. Giriş ücreti, tam 10, öğrenci 7 TL. Cam terasın hemen orda bir otopark var. Ücretli olan bu otoparka sakın girmeyin. Çünkü hemen azıcık aşağısında ücretsiz otopark var.

Vadiye girişte gene aynı şekilde, tam 10, öğrenci 7 TL şeklinde. Bacağınız sağlam ve kendinize güveniyorsanız 280 küsür basamaktan oluşan merdivenleri inip vadiyi gezebilirsiniz. Safranbolu'ya gitmişken buraya mutlaka uğrayın. Ben gidemeyenler için çekmiş olduğum videonun linkini buraya koyuyorum. 

AVM'lerde Okul Gezileri Dönemi

Bizim zamanımızda okullarda öğretmenler, öğrencileri pikniğe, müzeye, doğaya yada parklara götürürken şimdinin okullu çocukları, öğretmenleri tarafından AVM'lere götürülüyor. Öğretmenlerin işine mi geliyor nedir, sürekli okul gezileri AVM eksenli düzenlenir oldu. AVM'ler hayatta öyle bir yer tuttu ki gidemeyip depresyona  girenler bile var. İlla bu merkezlerden inşaa edeceksen şehir dışına yap. Zaten müşteri profili çoğunlukla araba ile gelen tipler. Şehir içinde de cadde alış- verişini canlandır. 

Sektörün içinde olduğum için biliyorum. Saat 10'da açılır açılmaz  içeri koşarak girenler, yılbaşı günü aldığı hediyeyi depar atarak değiştirmeye  gelenler, güneşli ve harika bir pazar sabahı doğaya açılmak yerine soyunu sopunu toplayıp kalabalık olarak ailece mağaza vitrini seyredenler, ne ararsan var.

Stephen King - Yabancı

 

" Farkında olduğum her bir düşüncenin ardında sıraya girmiş bir düzine düşünce daha olduğuna inanıyorum. "

King reisin daha önce yeni yazdığı "polisiye" denemelerini okuma teşşebüsünde bulunmuştum ama beğenmemiştim. Belki sorun bendeydi, çünkü lise dönemlerinde içine düştüğüm konular, belki orta yaşlara doğru yelken açtığım şu yıllarda ilgimi çekmiyordur diye düşünmüştüm. Fakat elime geçen bu kitap beni çok fena uçurumların kenarlarına götürdü. Dedim, reis bu defa yapacağını yapmış. 

Kitapta çok ilginç benzetmeler var.  Adam anlatacağını öyle güzel metaforlar ile desteklemişki başka yazarlar bu işi bu derece kotaramaz. 

Bazı cinayetler işlenir, bütün deliller tutuklanan kişileri gösterir (DNA testleride dahil) ama cinayetleri işleyen, tutuklanan kişiler değildir. İşin içinde bir acayiplik olduğunu anlayan; polis, savcı, avukat vs oluşan bir grup bu işi çözmeye çalışır.

Konu bu şekilde ilerliyor. Film tadında, başına oturunca kalkmak istemeyeceğiniz bir roman arıyorsanız bu kitap tam olarak size göre. 

Şikago Mezbahaları ( Upton Sinclair )

"Kitap çok güzel fakat okurken bazen kusasım geldi."

Sessiz ve sakin bir ormanda başladım bu kitabı okumaya. Arada sivri sinekler rahatsız etmiş olsada gömüldüğüm kamp sandalyesinde kahvemi içerken, Şikago'nun et entegre tesislerinde sefalet içinde yaşayan Jurgis ailesinin yanına ışınlanıyorum.

Litvanya'dan ABD'nin Şikago şehrine iş bulma umuduyla gelen Jurgis kabilesi burada hayvanların kemiği ve kılıda dahil her yerinin değerlendirildiği devasa bir fabrikada iş bulur.

Tabi bu fabrikanın elli tane bölümü var. Kesimhane, kemiklerin işlendiği bir bölüm, gübrehane ( müthiş kokuyor : ) )kanların toplandığı bir bölüm vs vs. Aile üyeleri farklı bir çok bölümde işe başlar. Tabi burada  türlü olaylarla karşılaşırlar. Maliyet açısından borularda biriken pis etler normal etlere karıştırılır. Konserve bölümünde kaynar kazana düşen ve haşlanarak ölen  personelin eti konserveye karışır. Gübre bölümünde çalışanlara o koku o kadar işler ki normal hayatlarında bile pis kokmaya devam ederler. Yazın sıcağında su bulunmaz, kesimhanedekiler leş gibi kan kokusu içinde çalışır ve bu kokuya o derece alışırlar ki yemekhanede yemek yerken bile artık mideleri bulanmaz.

Dikkatimi çeken bir diğer konuda bıçak kullanan kasapların yoğun et kesmekten dolayı baş parmaklarını kaybetmeleri. 

Tabi aile üyelerinin başına dünya kadar sorun gelir. Ekonomik olarak düştükleri durum, aile bireylerinin birer birer dağılmasına neden olur. Kimisi iftiraya uğrar, kimisi de kötü yola düşer vs vs. 

Sebastian Fitzek - Noah

 

Aslında temelde günümüzdeki Korona virüsüne benzeyen bir virüs var. Yayılma yeri Çin değil Manila. Tabi virüs dünyaya sistemli bir şekilde yayılıyor. Yayıldıktan sonra başka bir aşama ile aktif ediliyor. Son olarak hasta olan insanların bir kısmı aşılanarak iyileşmesi sağlanıyor. Geri kalanı hakkın rahmetine kavuşuyor. 

Kitaba göre bazı güçler dünyada insan sayısını azaltmak için bazı önlemler almak zorunda kalıyorlar. Aslında kitabı okurken  okuyunca dünya kaynaklarının nasılda heba edildiğini, bu kadar insana bu sınırlı kaynakların yetmeyeceğini çok iyi anlıyorsunuz. Tabi bundan kurtulmak için soykırım çalışmalarını doğru bulmuyorum. :) Ama nüfus patlaması ile bir şeklide mücadele etmek lazım. Yoksa gidişat iyi değil. 

Sonuç olarak, sürekli koşuşturmacanın olduğu, hızlı bir Hollywood filmi tadında güzel bir romandı. İnsanların tüketim sömürüsüne yönelikte çok ilginç bilgiler var. Mesela, insanoğlunun iki yüz elli milyon yılda oluşan petrolü, iki yüz elli yılda tüketmeyi başarması gibi. 

Abant Gölü - Gezi Notları

 

Ne zamandır buraya gitme planım vardı fakat bir türlü dünya telaşesi derken burnumun dibindeki bu cennet köşesine gitmemiştim. Benzin fiyatlarının uçtuğu şu günlerde kafama esti ve bir çılgınlık yaparak yollara düştüm. 

+ Abant Gölü, Ankara’ya 220 km civarı bir mesafede. Molalarla beraber gidişimiz 3 saat sürdü. 

+ 2022 tarihli normal araç giriş ücreti 33 TL. Fakat ilginç bir şekilde gişede kimse yoktu.

+ Tesisleşme , WC vs var.

+ Göl civarında kamp alanları ve oteller bulunuyor.

Ben gitmeden önce nerede ne yenir diye bir araştırma yaptım. "Göl Kafe ve Restaurant" adı, fiyatlarının uygunluğu açısından ön plana çıkmıştı. Fakat gittiğim zaman fiyatların feci uçuk olduğunu gördüm. Mesela; alabalık porsiyon 175 TL,  çorbalar 40 TL, tatlı çeşitleri 60 TL şeklindeydi. Fakat sonradan anladım ki gölün çevresinde iki tane aynı isimde "Göl Kafe ve Restaurant" varmış. Bizim gittiğimiz, otele bağlı olduğu için fiyatları uçukmuş. Neyse biz pahalı olana gidip Abant usulü mantı yedik. ( Porsiyonu 80 TL ). Siz aynı hataya düşmeyin. 

Gene göl çevresinde bir adet büfe bulunuyor ( fiyatları piyasanın biraz üzerinde. Fakat bunun haricinde en yakın büfe 20 km uzaklıkta. Doğa  inanılmaz güzel.  Olta balıkçılığına,  (sezon göz önüne alınarak) izin veriliyor. Göl çevresinde yürüyüş yolu var. Araç ile gezmenizde mümkün. Fakat bir çok yerde moda olduğu üzere, at ve fayton gezileri burada da var. Her ne kadar önlem alınsa da atların dışkısını sağda solda görmeniz mümkün. Atları burada koşturtup ticari kazanç sağlamak yerine elektrikli mini araçlar olsa daha iyi olur. 

Sonuç olarak ertelemeyin mutlaka gidin. Gidince ne demek istediğimi anlayacaksınız. Ayrıca hafta sonu çok yoğun oluyormuş. İmkanınız el veriyorsa hafta içi gitmenizi extra öneririm. 

Kendi ellerimle çektiği yürüyüş videosunu da buraya bırakıyorum. :)

Top Gun: Maverick

 

1986   tarihli ilk filmin soundtrack'ı olan " Berlin - Take Me Breathe Away" parçası ile damga vuran filmin ikincisi de nihayet piyasaya çıktı. Çünkü film 2020 yılında pandemiden dolayı vizyona girememişti.

Tom Cruise'nin canlandırdığı Pete Mitchell ( Moverick lakaplı) kendi halinde tek motorlu pırpırlı uçağı ile oynarken, kendisine çok hassas bir görev için, şimdiki Top Gun ekibine öğretmenlik yapması emredilir. Tabi 1980'ler de aynı rütbede olan devreleri şimdi, Amiral, Korgeneral vs olmuş durumdadır. İlk filmdeki rakibi Tom Kazansky (İce Man) bizim Pete çok sever ve kollar.  Adam Oramiralliğe yükselmiş. :)

Oyuncular arasında ilk filmden  kalan ihtiyarları görmek nostalji yaşattı. Tabi Pete'nin yanında bir kadını oynatmak lazımdı, bunun için çok yaşlanan ve 150 kg olan  Kelly McGillis (ilk filimdeki sarışın hatun) yerine Jennifer Connelly tercihi iyi düşünülmüş. Sesler ve görsellik muhteşem. Oyunculuk çok iyi. Gene tipik  şekilde ABD milliyetçiliği abartılmış. İlk filmde soğuk savaş etkisiyle Sovyetler gözümüze sokulmuştu. Fakat ikinci filmde her ne kadar rakibin Rusya olduğu anlaşılsada, Rusya'ya yönelik bir bayrak aksan vs göstermemeye dikkat etmişler. 

Sonuç olarak en çok beğendiğim devam filmilerinden biri oldu. Araya serpiştirilen 80'ler yabancı parçaları, F-18 jetlerinin güçlü motor sesleri, filmi izlerken beni gaza getiren etkenler oldu. :)

Ankara Sel Felaketi

Haberlerde bildiğiniz üzere Ankara'da son bir kaç gündür sağlam yağışlar var. Bunun sonucunda istenmeyen maddi kayıpların yanında can kayıpları da oldu. 

Ankara için  dün de  yoğun yağış beklentisi vardı ve bunun sonucunda valilik okulları tatil etti. Ama fırsat bilen çoluk, çocuk, aile, kabile Allah ne verdiyse cümle alem  "AVM" lere akın etti. Yahu öyle komik ve avm manyağı bir milletiz ki, devlet önlem olarak okulları tatil ediyor ama millet avm lere akın ediyor. :)))) Aslında valiliğin yapacağı basit. Böyle afet beklentisi olan günlerde okulların yanında aynı zamanda avm'leri de kapatması lazım ki alınan önlem bir şeye benzesin. 

Kapı

 

Uzun zamandır Kadir amcayı ekranlarda görmemiştim. Eski filmlerinin üzerine yenilerini çektiyse de haberim yoktu. Bu filmi de bir gazetenin köşe yazısında tavsiye üzerine gördüm, açtım izledim.

Kadir İnanır artık yaşı gereği, dede rolü ile karşımıza çıkıyor. Mardin kökenli ve Süryani mezhebinden olan Almancı ailemiz, aldığı bir haber üzerine Mardin yollarına düşer. Orada Kadir amca, ölen oğlu ile yaptığı, el işlemesi muhteşem bir kapının yerinde olmadığını görür ve kapım neredeee diye tutturur. Mardin'den İstanbul'a sürüklenen konuda,  eski bir kapının peşine düşülmesi anlatılmış.

Film içinde çok güzel detaylar var. Mardin kültürü, Süryani manastırının mimari yapısı, coğrafyanın kum rengi ile uyumlu evleri vb... Fotoğraftan anladığınız üzere Manastırın rahibi, amirim Behzat Ç. Orijinal adıyla Erdal Beşikçioğlu. Amirimi uzun zaman sonra ekranlarda görmek, benim için sürpriz oldu. 

Yakamoz S - 245

Belçika yapımı "into the night" dizisinin sonunda ortaya çıkan bizim Kıvanç'ın esas rolünü bu dizide öğrenmiş olduk.

Aslında İnto the Night güzel diziydi tamam saçmalıklar vs vardı ama bizim diziyi görünce bunlar çok normal kaldı.

Olaylar diğer dizi ile paralel zamanda geçiyor. Onlar uçakla, zararlı güneş ışınlarından kaçarken bizimkilerde denizaltı ile dalarak kaçıyorlar. Konu şöyle gelişiyor. Kıvançların bulunduğu mini denizaltı ile askeri denizaltı Yakamoz'un yolları kesişir bu siviller askeri denizaltıya dahil olarak yollarına devam ederler.

Buraya kadar her şey normal fakat konu içinde bizim Türk askeri geçince otomatikman bir milliyetçilik kasma hastalığımız var. Bu dizide de bunu bol bol gördük. Fakat bazen milliyetçilik kasarken bazende Türk denizcisini hırsız, ona buna sataşan tipler kılığına sokmuşlar. Hele Türk askerinin Yunan bankasından para çalmaya çalışması böyle uluslararası bir platformda yayınlanan  bu dizi açısından felaket olmuş. Aynı şekilde gerizekalının yapmayacağı unutanlıkların olması, bir anda her şey düzelirken pat diye bir şeylerin bozulması vs  aşırı ama aşırı zorlama olmuş. Sanırım bu tip senaryolar için bizim yerli yapımcıların daha çok ekmek yemesi gerekiyor.

Sonuç olarak izlesenizde olur izlemesenizde pek bişi kaybetmezsiniz. İzleyecek birşeyler bulamıyorsanız araya çerezlik belki olabilir.

Antalya Kaş Notları (vol 2)

Antalya'nın Kaş ilçesine sürekli tatile gidiyorum. Daha önceki gidişimde de yaptığım gözlemleri buradan paylaşmıştım. Dilerseniz onu da okuyabilirsiniz. (tık tık.)

En son 2019 yılında geldiğim Antalya’nın Kaş beldesi baya değişmiş. Öncelikle savaşın etkisiyle bölge Ukraynalı dolu. İşletme anlamında bir çok yeni bar ve kafeler açılmış. Bölge içerisinde eski yapıların (evlerin) yerini yeni binalar alıyor. Bu değişimden doğal dokuda nasibini almış. Özellikle yarımada da yeşillik içinde öbek öbek bir çok inşaat yükseliyor. Eskinin sakin tatil beldesi, kazandığı bu hızlı ivme ile yoğun bir şehirleşmeye doğru gidiyor. 

Mülk sahipleri evlerini sezonluk pansiyona yada aparta çevirmiş durumda. Bu da bölgeye çalışmaya gelen memur vs kesimi için kiralık ev bulmak açısından ciddi sorun doğuruyor.

Başta dediğim gibi bir çok yeni işletme açılmış burada. Benimde geleneksel bir taktiğim olarak gittiğim yerlerde mutlaka bir merkez mekan belirler, sürekli orada takılır, kitap okur notlar vs alırım. Bu seferki Kaş ziyaretimde sürekli uğrak yerim "Linckia Cafe" oldu. İşletme sahipleri olan çift on numara, kafa insanlar. Yenge Çinli. Kendi geliştirdiği özel soslar ile kahvelere sihir katıyor. Kaş'a gitmişken mutlaka uğrayın. Merkeze çok yakın. Konum olarak manzarası güzel. Yabancı turistlerin uğrak mekanı. 

Son olarak, İlçenin merkezinde çektiğim videoyu buraya bırakıyorum. 

Tolstoy - İnsan Ne İle Yaşar

İnsan Ne İle Yaşar, birbirinden farklı kısacık altı hikayeden oluşuyor. Yazarın açgözlülük, ego, para hırsı ve ön yargı gibi konuları beyinimize kazıyarak anlattığı hikayeler, su gibi akıyor okurken.

Konuların anlatılış tarzındaki hikaye kurgusu ve karşılıklı konuşmalar hikayeleri daha etkileyici kılmış.

Zaten çok kısa olan kitabı, çayınızı yudumlarken, bisküvi niyetine hemencecik bitirebilirsiniz. :)

Uysallar

Var ya bu dizi efsane olmuş. Eğer bizim toplumu çok iyi tanıyorsam, bir kısım çok beğeniyorken, diğer kısım hiç beğenmemiştir. Öncelikle oyuncu kadrosu efsane. Haluk Bilginer , Uğu Yücel gibi baba oyuncuların yanında perde arkasında da  Onur Saylak ve Hakan Günday gibi isimler de yer alıyor.

Dizi, konu olarak toplumun fay hatlarına balyozu baaaaam diye indiriyor. Kendini tükenmişlik sendromunda bulan bir anne, kendini sürekli gençler ile kıyaslar yarışa girer hepten sıyırır. Evin babası ise ( mimar) başına musallat olan müşterisi, atık bir Ankaralı memurla hapishane yapmaya çalışır. Tabi tüm olumsuzluklar onuda çıldırtır ve huzuru ergenlik zamanında kapıldığı Punk akımına 40 yaşında tekrardan kapılarak bulur. Çocukları zaten sorunlu.

Fakat esas olay her karakterin sorunun gerçek yaşamda toplumun önde giden problemlerini dillendirmesi. Kadına şiddet, kapitalizm, devlet memurlarının nasıl bir sosyal baskı altında olduğu gibi sürüyle mesajlar var dizide.

Nasipse Adayız

 

İstanbul’un bir ilçesinde seçim hazırlığı vardır ve bizim Dr. Kemal  adaylık sürecinde çırpınır durur. Hemşeri dernekleri ile irtibat kurar, oy gelecek diye milletin sağlık sorunlarına yönelik bedava çözümler üretir vs vs... Yani bizim, Türk tipi kıvrak siyasetçilerden ziyade Avrupa tipi dürüst bir çizgi ile seçim sürecini yönetmeye çalışır. Klasik tema bunun üzerine şekilleniyor 

Yönetmenin verdiği mesaj, seçim sürecinde ekip çalışmasının önemi ve yapılan hatalarda kimsenin sorumluluk kabul etmeyip topu birbirine atması, samimiyetsizlik, diğer adayların birbiri arkasından iş çevirmesi. Kısacası, Türkiye’de seçim hazırlık sürecinin bütün pisliği açık şekilde anlatılmış.

Film bir tam günü kesintisiz şekilde anlatıyor. Yani sahneler arasında bir kopukluk yok. Bu özelliği kesintisiz şekilde izleyiciyi ekrana bağlıyor.

27. Adana Altın Küre Film Festivali’nde En İyi Film Ödülü’nün yanında bir çok ödülü de toplayan bu yapımı tavsiye ediyoruz. :)

Stajyer

 

Robert De Niro bu filmde ilginç bir karakter olarak karşımıza çıkmış. Gerçi film 2015 tarihli ama ben daha yeni seyrettim. :)

Ucuk bir giyim tasarım firması, verimlilik denemesi açısından, alınacak stajyerlerden birinin  yaşlı olmasını tercih eder. Bizim De Niro’da tüm elemeleri geçer ve şirketin kurucusu olan iş manyağı patronun yanında işe başlar. Burdan sonrası komik ama aynı zamanda düşündürücü şeklide devam eder.

Esas vurgulanmak  istenen bence;  kadınların başarısının ve iş yaşamındaki varlığının 2015 ABD’sinde bile küçümsenmesi  olmuş.

Genel olarak güzel bir film. İzlemeyenlere tavsiye edilir. :)

Cimri - Moliere

 

Baş kahramanımız tatlı bir amca. Tatlı olduğu kadar komik, hemde cimri.

Çevresinde gelişen her olayı parasal geri dönüşe göre organize ediyor. Tabi gönül işlerinde de geri durmuyor. Hatta oğlunun yanık olduğu kıza yürüyecek kadar uçmuş vaziyette.

Cimri, okuduğum ilk tiyatro metni oldu benim. Bu tür eserlere genelde soğuk baksamda, acayip keyifle okuduğumu itiraf etmeliyim. Özellikle cimri ihtiyarın sinirlenmesi, kitabı okurken zaman zaman kahkaha atmama bile sebep oldu. :)

Bartın Gezi Notları

                                                                                                       Amasra

Ankara’dan gezi rotamızı, Bartın’ı merkez alarak, Bartın’nın "solu" ve "sağı" şeklinde iki ayrı rota olarak planladık.

Bartı’nın sol tarafında gideceğimiz yerleri; İnkumu plajı ve Güzelcehisar ( Lav Sütunları), sağ tarafını ise Amasra rotası şeklinde belirledik. 

Bu noktaların Ankara’ya ortalama uzaklığı 3 saate yakın sürüyor araç ile yolculukta.

                                                                             Güzelcehisar - Lav Sütunları

Güzelcehisar ve İnkumu plajlarında ufak tesisleşmeler mevcut. Sezon kapalı olduğu için çok sağlıklı bir analiz olmasa da; konaklama, wc , duş vs imkanları bu iki nokta için var. Yeme - İçme konusunu bilmiyorum çünkü her yer kapalıydı ama  yazın yoğun bir hareketliliğin olduğu bu plajlarda mutlaka açık olan yada açılan bir yerler vardır.

Bu iki lokasyondan sonra Bartın'ın Ankara'ya göre sağında kalan Amasra beldesine gittik. Küçük ama sevimli bir yer. Hatta çok sevimli bir ruhu var. Sahilde gezip, adanın yokuşlarından tırmandık.

Adanın üst kesimlerinde tavşan adasını gözlemleyebileceğiniz bir nokta var. Burada atıştırmalık veya çay-kahve molası için dinlenebileceğiniz şartlar mevcut.

                                                                    Tavşan Adası

Amasra merkezde ahşap işlemelerinin yapıldığı süs eşyaları satan bir çarşı da bulunuyor. 

Biz ana yemeğimizi sahil kenarında muhteşem bir konuma sahip Mustafa Amca'nın Yerinde yedik. Fiyatlar ortalama seviyede. Gidenlere tavsiye ederim. 

                                                                           Mustafa Amca'nın Yeri 

Gittiğim lokasyonlarda video çekimi yapıp kanalıma da yükledim. Merak edenler için buraya da koyuyorum. :)

https://www.youtube.com/watch?v=yB58aQi-usc

https://www.youtube.com/watch?v=WobUdcvXt5A&t=3s

Jean Christophe Grange - Küllerin Günü

Katili gölgelerin arasında arama, çünkü katil, gölgenin ta kendisi.

Amirim Niemans ile daha önce bir çok Grange romanında maceradan maceraya koşmuştum. Grange son romanında tekrar  Niemans’ı baş rol koltuğuna oturtmuş. 

Kendi halinde yaşayan ve toprak işleriyle uğraşan uçuk bir tarikatın kilisesinde, tarikatın önde gelenlerinden bir rahip, çöken sıvaların altında kalıp hakka kavuşur. :) Bu olayı çözmek için bizim polis şefi Niemans gene yollara düşer. 

Uzun zamandır klasikler üzerinden yürüyordum. Polisiye yada korku gerilim türünü baya özlemişim, bu kitabı okurken anladım. Koşturmacalı polisiye sevenlere tavsiye edilir.