Cesur Yeni Dünya - Aldous Huxley

 

Belki tek beğenmediğim tarafı, paragraf bitimlerinde çok hızlı konunun değişmesi oldu. Okuyorsunuz, alt paragrafa geçince konu bam başka bir yere atlamış. Siz hala konunun devam ettiğini zannediyorsunuz ama konu çoktan değişmiş. Diğer yönlerden bakarsak çok sağlam bir distopya anlatılmış.

Kitap tahmin ettiğiniz gibi gelecekte, kontrol manyağı olan bir sistemin düzenini anlatıyor. Kıyas  açısından aklınıza hemen Orwell’ın 1984’ü gelebilir, benzer yönlerinde yok değil ama bu kitapta bu derece korkunç, katı bir yönetim tarif edilmemiş.

Bu kitap biraz biyolojik faktörler üzerinde duruyor. İnsanların üremesi yasak. Bebekler şişelerde geliştirilip, toplumsal sınıflara ayırmak için, ilaçlar ile oluşumları sağlanıyor. Bebeklerin büyüyünce sosyal düzene uygunsuz davranmalarını önlemek amacıyla Pavlov’un  deneyleri gibi deneylere maruz bırakılıyor. Acayip ilginç uygulamalar var ama burada yazmak istemiyorum. 

Bu dünyada cesetler fosil olarak kullanılıyor. Tamamen tüketim alışkanlığına göre bir şartlandırma var. İnsanlar; Alfa, Beta, Epilson gibi yaptıkları iş ve pozisyonlara göre ayrıştırılmış. Duygu mühendisleri var, kafa uyuşturan  filmler yapıyorlar. Sürekli ortalıkta parfüm kokuları var insanları dinginleştiren. Sinirlendiğiniz zaman “Soma” hapını atıyorsun hiç bir şeyin kalmıyor. Hormonlu sakızlar var. Erkek- kadın birlikteliği çok önemli, ammma kadının çocuk  doğurması kesinlikle yasak. Düşüncesi bile kadınları iğrendiriyor. Evlilik gibi bir kurum zaten yok. Burada hipnopedya var. Uyurken istediğin her şeyi öğreniyorsun. İlginç mekanlar var. Mesela; ölecek hastalar hastanesi yada hızlı ilerleyen ihtiyarlık koğuşu.   

Lider yada tanrı her ne ise hep bir “ FORD” lafı geçiyor. Henry Ford’a gönderme yapmış yazar. İnsanlar Tanrı’ya yönelir diye tek, yaşamak yasak.

Burada yazdıklarımın dışında çok ince detaylar var. Ben üzerinden kaba taslak geçtim. Fakat ilk başta dediğim gibi, okurken mutlaka paragraf geçişlerine dikkat ederek okuyun.