Ankara Çamlıdere Gezi Notları

Bayramın ikinci günü aklıma birden burası geldi. Bizimkilere “Hadi gidelim,” dedim. Hem ilçeyi gezer, hem de kalan vakitte civardaki milli parklardan birine uğrarız diye düşündüm.

Son dönemlerde Ankara'nın çevre ilçeleri turizm açısından ciddi bir atılım yaptı. Ayaş, Güdül, Nallıhan, Çamlıdere, Beypazarı gibi ilçeler sosyal medyanın da etkisiyle hayli ön plana çıktı. Hakkını yemeyelim; Büyükşehir Belediyesi ve ilgili ilçe belediyeleri de gayet güzel işler çıkarıyor. Neyse, biz atladık arabaya ve yaklaşık 1 saatlik, yoğun radar denetimi altındaki bir yolculukla buraya vardık.

Çamlıdere ilçesinin gördüğüm kadarıyla iki temel özelliği var. Birincisi, manevi turizm açısından önemli bir yere sahip olan Şeyh Ali Semerkandî Türbesi ve çevresindeki müzeler.

İlk olarak Semerkandî Hazretleri'nin türbesine gittik. Ciddi bir kalabalık vardı. Bölgeye oldukça kapsamlı bir düzenleme yapılmış. Çevresinde lokantalar, çarşı benzeri yapılar, oturup çay içebileceğiniz mekânlar oluşturulmuş. Bölgeye hareket ve canlılık anlamında ciddi katkı sağlanmış. Ayrıca, eski dönem yaşam tarzını anlatan bir müze de kurulmuş. Hem doğası hem de manevi huzuruyla biz çok beğendik.

Bölgenin, eski tarihi dönemlerinde esnaf yaşamını anlatan tematik müze.

Bu tesisin hemen karşısında Oyuncak Müzesi’ne gittik. 90’lar çocuğu olarak oynadığım bazı oyuncakları görmek beni geçmişe götürdü. Babam bile kendi dönemine ait oyuncakları görünce şaşırdı. Yani müze, oldukça geniş bir repertuvar sunuyor. Müzenin hemen karşısında devasa bir soba şeklinde inşa edilmiş “Soba Müzesi” var ama oraya gitmedik. Çarşı merkezinde başka bir müze daha varmış; ancak çarşı trafiği kilit olduğu için oraya da uğrayamadık.

Oyuncak Müzesi

Çamlıdere merkezden ayrılıp Aluçdağı Tabiat Parkı’na geçtik. Çamlıdere ile arasında yaklaşık 7 km var. Virajlı yollardan geçerken, ormanların içinde kalan küçük köyler ve villa kümeleri İsviçre Alpleri’ni anımsatıyor.

Aluçdağı Tabiat Parkı’na giriş, normal araçlar için 100 TL. İçeride çeşme, tuvalet vs. mevcut. Market tarzı bir yer göremedim. Ancak 100 TL giriş ücreti ödenip içeride tuvaletin hâlâ ücretli olması pek hoş olmamış. Piknik alanı inanılmaz kalabalıktı. “Ateş yakmak yasaktır” tabelalarına rağmen mangal yakmayan neredeyse yok gibiydi. 🙂 Burada her yıl 13 Temmuz’da Aluçdağı Festivali düzenleniyormuş. Ayrıca çadırlı kamp alanı da var. Kamp için gelenleri gördüm; fakat alanın tam olarak neresi olduğunu çözemedim.

Görevimiz Tehlike : Son Hesaplaşma

 

Uzun bir aradan sonra bu filmi izlemek için sinemaya gittim. Aslında bu yapım, bir devam filmi; yani serinin bir önceki filmi kaldığı yerden devam ediyor.

Ajan Ethan Hunt, ilk filmde batan bir Rus denizaltısındaki yapay zekânın kaynak kodunu açacak iki anahtarı ele geçirmeye çalışıyordu. Bu filmde ise, ele geçirdiği anahtarlarla birlikte o denizaltıya dalıyor. Sonrasında kaynak kodu ele geçirip, ultra zeki, kontrolsüz ve son derece tehlikeli olan bu yapay zekâ sistemini minicik bir kutuya hapsediyorlar.

Biraz spoiler vermiş olacağım ama gerçekten olaylar oldukça saçma ilerliyor. Tüm dünyayı nükleer savaşın eşiğine getiren, tanrısal güçlere sahip bir yapay zekâyı kibrit kutusu büyüklüğünde bir kutuya hapsetmeleri baya bir saçma olmuş. Diğer abartılı sahneleri bir nebze görmezden gelebilirim; sonuçta bir aksiyon filmi izliyoruz. Ancak daha gerçekçi bir son beklerdim. Bu son biraz zorlama olmuş ve serinin finaline yakışmamış.

Yine de filmde aksiyon hiç bitmiyor. Uçak ve denizaltı sahneleri oldukça başarılı. Tom Cruise'un oyunculuğu ise her zamanki gibi üst düzeydi; anlatmaya gerek bile yok. ABD–Rusya rekabeti yine gözümüze sokulmuş ama bu tema filme güzel yedirilmiş. Ancak film gereksiz yere uzun. Normal süresi 2 saat 50 dakika, fakat ara ve reklamlarla birlikte 3 saatten fazla sürüyor.

Ankara'da Orjinal Şambali Tatlıcısı

Egeli olduğumuz için Manisa taraflarında çok meşhur olan Şambali tatlısına bayılıyorum. Ne zaman İzmir'e gitsem yemeden dönmüyorum. Hatta İzmir'e gitme sebeplerimden biri, bu tatlının orijinalini yemek. Çünkü bu zıkkımın hası Ankara'da kolay kolay bulunmuyor, hatta hiç bulunmuyor(du). Fakat dün tesadüfen instagram'da gezerken, Ankara konumlu bir şambalici reklamı gördüm. Belirtilen adrese gittim. Baktım adamalar tepsi tepsi tatlı getirmiş. Önden test amaçlı bir dilim aldım. Hakikaten orijinal Şambali. Arkasından 1 kg hazırlattım. Dediklerine göre;  Manisa Turgutlu'dan sipariş ile tepsi tepsi tepsi getirip buradan satışa sunuyorlarmış. Şambali'nin yanında diğer tatlı türleri, kadayıf vs hatta çiğ köfte bile var. İsteyenler için Şambaliyi kaymak ve tahin ile de servis ediyorlar. Normalde bu tatlı dilim hesabı satılır fakat burada kg ile satılıyor. 

Merak edenler için, İnstagram bağlantı linkini buradan paylaşıyorum. 

        https://www.instagram.com/sekercihabib/

Kapadokya - Zelve Açık Hava Müzesi

Hacı Bektaş Veli'den sonra bayramın 2. günü rotasını, bir güne sığdıracak şekilde Kapadokya Zelve Vadisi şeklinde tasarladık.  Bayramın birinci günü gecesi vakit geçirmek için en azından Nevşehir merkezi gezelim dedik. Fakat ne görelim. Koca şehirin merkezi acayip ölü vaziyette. Caddelerde kafa dağıtacak mekanları geçtim normal kafe yok gibi. Bir tane avm gördük başka hareket yok. AVM'nin güvenliğine sordum; üniversite taraflarında kafeler var dedi. O bölgeye gittik fakat sadece Starbucks tarzı üç beş kafe ve tavuk dönerci formatı  dışında hiçbir şey yok. Yani çevre ilçeleri bu kadar renkliyken, turizm potansiyeli hayli yüksek olan bir bölgenin merkezinin bu kadar ölü olması çok çok garip bir durum. 

Bayramın 2. günü sabahı Avanos'a kahvaltıya gittik. Nevşehir merkeze göre ortam mükemmel. İlçenin eski kent merkezi ırmağın kenarında yamaca kurulmuş. Tarihi dokuya uygun yer altı işletmesi tarzında çömlek vs satan hatta kendi çömleğinizi yapabildiğiniz ilginç satış noktaları var. Kızılırmak kenarındaki çay bahçeleri parklar vs baya güzeldi. Buradan ayrıldıktan sonra Zelve Açık Hava Müzesine gittik. Korkunç bir kalabalık vardı. Arabayı park edecek yeri dağ yolunda zor bulduk. Müze kart ile giriş yaptık. ( Müze Kart girişte satılıyor. Müze kart dışında başka bir giriş alternatifi yok. Tek geçişlik bilet gibi bir alternatif olabilirdi mesela. Fakat tek girişlik bilet yabancı turistler için var. Ücreti 12 TL. Müze kart ücreti tam 60 TL)

Zelve Vadisinin içinde belli bir rotaya göre devam eden patika bir yol var. Bu yolu takip ederek vadinin hemen hemen yerini gördük. Yaklaşık 1.5 saat gibi bir sürede sindire sindire gezebilirsiniz. Vadi içerisinde ev formatı yapıların dışında, şarap üretim yuvaları  ve kilise bulunuyor. 

Zelve Vadisinden çıkıp, Göreme tarafına giderken görülmesi gereken bir dünya nokta var. Fakat hem zamanımız dardı hemde kalabalık korkunçtu. Biz direk Göreme'ye gittik. Yoğun bir trafik konvoyundan sonra ulaşabildik. Göreme'nin merkezi çok hareketli. Özellikle mekanlar konusunda hayli zengin. Burada Çinli, Hintli ve Koreli hayli turist gördük. Yeme içme fiyatlarıda son zamlardan sonra uçmuş durumda. Bulabileceğiniz en uygun mekanda bile fiyatlar yüksek gelebilir. 

Sonuç olarak Kapadokya çok zengin gezi rotaları sunan bir coğrafya. Yani öyle bir iki günde sindire sindire gezilebilecek bir yer değil. Süre sıkıntısından dolayı ancak bu kadar gezebildik. Geniş bir zamanda Kapadokya'yı karış karış keşfedeceğim. 

Hacı Bektaş Veli - Gezi Notları

Bayramın ilk iki günü için izin kopardım biraz gezdim, ancak yazıya dökebiliyorum. Nevşehir tarafına bir rota çalıştım. İlk durak olarak Hacı Bektaşi Veli hazretlerinin türbesi ve müzesine gittik. 

Bayramın birinci günü olması nedeniyle açılış saat 13.00'da yapıldı. Saati bekleyene kadar hemen yukarıda Uğur Mumcu Park - Kafede vakit geçirdik. Kafe, konumu ve yeşilliği ile çok şirindi. WC ihtiyacı için kafenin altında ücretli wc'de bulunuyor ( 7.5 TL). Müzeye en yakın wc burada haberiniz olsun. 

Müzeye giriş ücretsiz. Yapı, iki ana kısımdan oluşuyor. Birinci bölüm dervişlerin yaşadığı, eğitim aldığı, nefsini terbiye ettiği alanlar. Sohbet alanları, eğitim alanları ve mutfak gibi alanlar bu bölümde bulunuyor. Ayrıca bu bölümde  tarihi bir cami var. Fakat enteresan şekilde bu cami için abdest alacak yer yok. Müzenin avlusunda tarihi oluklardan su akıyor ama buralarda abdest almak o yoğunlukta pek normal değil. Dışarıdaki wc'de de lavabolar dışında abdest almak için şartlar sağlanmamış.

Müzenin ikinci kısımında türbeler bulunuyor. İlk olarak Balım Sultan Türbesine gittik. Türbenin önünde tarihi bir ağaç var. Buradan çıkınca Hünkar Hacı Bektaş Veli HZ'nin türbesine gittik. Ortamın havası inanılmazdı. Yoğun bir sıradan sonra sandukanın yanına girebildik.

Balım Sultan Türbesinin önündeki ağaç

Hacı Bektaş ilçesi geleneksel yapıyı korumuş  çok güzel bir ilçe. Yerleri tertemiz. Halkı güleryüzlü ve yardım sever. Kime ne sorduysak hemen ilgili bir şekilde yardımcı oldular. Yüksek katlı yapılar, kentsel dönüşüm vs gibi bir durumun olmaması ilçenin klasik yerleşim tarzını korumuş, çokta güzel olmuş. 

Çevredeki esnaf; gelmişken çilehaneye gidin dediler ve oraya da gittik. İlçenin hemen dışında bir dağın zirvesinde minik bir mağara. Mağaranın içinden bir delikten dışarı çıkmaya çalışan insanlar vardı ama ben denemedim.  

Çikolatacı Modası

Dönem dönem tüketici alışkanlıklarına yönelik, hizmet sektöründe farklı akımlar oluşuyor. Daha önce de değişik furyalar vardı. Mesela acayip pratik olan mini spagetti restoranları ilk aklıma geleni. Hem hızlı, hem bol, hemde ucuz olması açısından öğrenci dostu olarak acayip ucuzdu. Şu anda kayboldu gittiler. Fakat son dönemde, bir çikolata evi patlaması yaşanıyor. Sosyal medyadaki paylaşımlarında, iç açıcı, kıvamı bol ve akışkan kısa videolar ile, resmen bizlere  gel gel yapıyorlar. Bende, Ankara'da  Mayra Çikolata'ya gittim.

Fiyatlar ortalama 100 tl civarı. Mekanda orijinal Belçika çikolatası servis ediliyor. Üç kişi gittik ve farklı farklı sipariş verdik. Herhangi bir şey içmedik. Ama kahve türevi içeceklerde var.

Benim tercihim, baklava hamuru arasına krema sıkılmış, üstü çikolata sosu ile servis edilen, değişik birşeydi ( birinci foto). Şeker yoğunluğu beni baymadı. Ama kardeşim browni kekli bişi yedi ve tadının baydığını söyledi

Genel olarak, yeni başlayan bir lezzet akımı. Çikolata kalitesinden ödün vermeyip ucuza kaçmayan işletmeleri test etmek lazım.

Barbie

 

Başrollerini Margot Robbie (Barbie) ve Ryan Gosling'in ( Ken) oynadığı yapımda, Barbie ve Ken bebeklerinin, tüm modellerinin yaşadığı bir rüya şehri var. Burada kadın bebekler,  erkeklere göre  daha aktif, daha özgür ve yönetimde söz sahibi. Daha sonra esas Barbie ve Ken bir nedenden dolayı dünyaya geçerler. Bu dünyada Ken, erkeklerin aktif, güçlü, ve bir çok konuda kadınlar gibi söz sahibi olduğunu görür ve kendi evrenine geçer. Orada erkek egemen bir ayaklanma başlatır. Konu şimdilik bu kadar...

Film boyunca sürekli kadın - erkek çatışması var. Bu çatışmanın sebebi de alttan altta verilen feministlik vurgusu. Bu beni açıkçası rahatsız etti. Ne beklerken, ne buldum işine döndü olay. Tabi senaryoda da baya kopukluk ve basitlik göze çarpıyor. Aslında düşünülen tema ve sanal dünya, bulunmayacak bir malzeme, ama bununla iyi bir ürün çıkarmak yerine saçmalamışlar. 

Akış içerisinde sürekli Mattel ismini görüyoruz. Bilmeyenler için Mattel; Barbie gibi, bir çok bebek, oyuncak vs üretimin yapan ABD'li bir şirket. Filmin ana sponsoruda Mattel. 

Margot Robbie'de  izlemeyi özlemişim. Harley Quinn zamanlarındaki çıtırlığı kalmasada genede hoş kadın. Ama biraz kilo almış. 

Sonuç olarak, gitmek isteyenlere tavsiye etmiyorum. Böyle bir yapım olduğunu bilseydim ben şahsen gitmezdim. Önümüzdeki günlerde, Nolan yapımı Oppenheimer'a gitmeye niyetleniyorum. Ama 3 saatlik süresi beni ürkütüyor. Sıkıntıya gelemem ben .... :)