Sinema-Dizi / Otopsi

Otopsi

Bir korku filmini değerlendirirken iki kriterim vardır. Birincisi iyi bir giriş, ikincisi de iyi bir sonuç.

Başlıkta belirttiğim filmde konuya çok sağlam girdi, akıcı şekilde devam etti, tabiri caiz ise yerimden zıplattı vs ama sona doğru işi biraz bozdu. Son 40 dakikada biraz mantık hatalarının da baş göstermesi ile beraber sonunu biraz yapamamışlar.

Daha öncede başka bir yazımda bahsetmiştim. Belirli bir yerde ya da bölgede, kapalı kalan insanların yaşam mücadelesini anlatan film ya da kitaplara bayılırım. İncelediğim bu filmde aynı şekilde böyle bir senaryo üzerinden ilerliyor.

Başroldeki baba ve oğul karakterleri, otopsi kliniğinde cesetleri inceleyen çalışanlardır. Baba karakteri doktor, oğlu iste asistanıdır. Yaşadıkları kasabada gömülü bir ceset bulunur. Fakat ceset hiçbir şekilde bozulmamış diğer bir ifadeyle mermer gibi bir kadın cesedidir. Bizim baba-oğul tam incelemeye başlayacakları sırada gariplikler baş gösterir. Arkasından fırtına çıkar binada kapalı kalırlar ve şov başlar. (Gerisini izleyince kendiniz görün ;) )

Biraz kendi gözlemlerimden bahsedeyim. Açıkçası artık kolay kolay korku filmi izlemiyorum. Çünkü o kadar çok senaryo işlendi ki, işleyecek konu kalmadı. Daha doğru bir ifadeyle artık konular kendini tekrar eder hale geldi. İzleyecek film bulamadığım bir ara bu yapım gözüme ilişti ve hadi bir bakayım dedim. Filmde teknolojiyi güzel kullanmışlar, sesler başarılı, ani korkutma sahneleri güzel. Sonundaki durumları saymazsak güzel bir filmdi. Bu arada filmi izlerken çan sesine dikkat edin.